ΝΙΚΟΛΑΟΣ Β΄ ΡΟΜΑΝΟΦ
Ἀντίθετα μὲ τοὺς προγόνους καὶ προκατόχους του μεταρρυθμιστὲς τσάρους Μέγα Πέτρο καὶ Μεγάλη Αἰκατερίνα, ὁ Νικόλαος ἦταν ὑπέρμαχος τῆς βυζαντινῆς παράδοσης καὶ ἀπορριπτικὸς κάθε ἐπιρροῆς δυτικοῦ τύπου. Ὁ Νικόλαος κατέχει καὶ ἕναν ἀκόμη τίτλο. Ὑπῆρξε ὁ τσάρος ὁ ὁποῖος προώθησε καὶ ἐνέκρινε τὶς περισσότερες ἁγιοκατατάξεις στὴν ἱστορία τῆς Ρωσσίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΦΕΟΝΤΟΡΟΒΝΑ
Δίπλα ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς Ἀλεξάνδρας ὑπῆρχε μιὰ μικρὴ πόρτα, ποὺ ὁδηγοῦσε σὲ ἕνα μικροσκοπικὸ σκοτεινὸ ἐκκλησάκι, τὸ ὁποῖο φωτιζόταν μόνο ἀπὸ τὰ καντηλάκια ποὺ κρέμονταν μπροστὰ ἀπὸ τὶς εἰκόνες. Ἐκεῖ ἡ Ἀλεξάνδρα παρέμενε γιὰ ὧρες προσευχόμενη. Ἡ δίψα της γιὰ τὴν προσευχὴ ἦταν τέτοια, ποὺ πολλὲς φορές, ἐνῷ προσευχόταν γιὰ ὧρες, ὅταν πήγαινε νὰ ξεκουρασθῇ, ἔνοιωθε τὴν ἀνάγκη νὰ σηκωθῇ ξανὰ καὶ νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ προσωπικό της παρεκκλήσιο.
ΟΛΓΑ και ΤΑΤΙΑΝΑ
Ἀπὸ τὰ παιδικά της χρόνια, ἡ Ὄλγα χαρακτηριζόταν γιὰ τὴν συμπονετική της καρδιὰ καὶ τὴν διάθεση νὰ βοηθᾷ τοὺς ἄλλους. Ἡ Τατιάνα ἦταν πρακτικὸς ἄνθρωπος καὶ εἶχε τὸ χάρισμα τῆς ἡγεσίας. Οἱ ἀδελφές της τὴν ὀνόμαζαν «ἡ Παιδαγωγός»! Ἡ Ὄλγα μαζὶ μὲ τὴν Τατιάνα ἀποτελοῦσαν «τὸ μεγάλο ζευγάρι», σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς δύο μικρότερές τους ἀδελφὲς ποὺ ἦταν «τὸ μικρὸ ζευγάρι».
ΜΑΡΙΑ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Ἡ Μαρία ἦταν ὁ ἄγγελος τῆς οἰκογένειας. Ὅπως πολὺ χαρακτηριστικὰ ἔγραψε ἡ παιδαγωγὸς κυρία Ἤγκαρ, ἡ Μαρία «γεννήθηκε ἀγαθή, μὲ τὰ λιγότερα -κατὰ τὸ δυνατό- ἴχνη τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας» … Τὸ πειραχτήρι, ἡ ζωηρὴ καὶ ἀπολαυστικὰ πεισματάρα Ἀναστασία ἦταν τὸ enfant terrible τῆς βασιλικῆς οἰκογένειας. Εἶχε τὸ χάρισμα νὰ σκαρφίζεται τὶς πιὸ ἰδιοφυεῖς γκάφες.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΕΒΙΤΣ ΡΟΜΑΝΟΦ
Μεγαλώνοντας, ὁ Ἀλέξιος γινόταν ὅλο καὶ πιὸ σοβαρὸς καὶ στοχαστικός. Ἡ ἐπανειλημμένη κατὰ πρόσωπο συνάντηση μὲ τὸν θάνατο τὸν ἔκαναν ἰδιαίτερα συμπονετικὸ στὰ προβλήματα τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Μὲ κάθε τρόπο προσπαθοῦσε νὰ συμβάλῃ στὴν ἀνακούφιση τῶν πόνων τους καὶ μὲ ἐντυπωσιακὴ στοργικότητα παρηγοροῦσε καὶ τὸν τελευταῖο ἀκόμη ὑπηρέτη τῶν ἀνακτόρων, ὅταν διερχόταν δύσκολες ὧρες στὴν προσωπική του ζωή.